🌼JNisha Theen Novels🌼ஜெநிஷா தீன் தமிழ் நாவல்கள் தளத்தில் காதலின் கதைகளை வாசித்து மகிழுங்கள்.

அன்று கணவனை திட்டி விட்டுச் சென்றவளும், அடுத்தடுத்த நாட்களிலும், யாருமறியாத வண்ணம், அவனை புசுபுசுவென்று முறைப்பதும், உதட்டைச் சுழிப்பதுமாகவும் இருக்க, அவள் அந்த பொருட்களை எல்லாம் என்ன செய்யப் போகிறாள் என்ற ஆர்வம் தான் அவனுக்கு அதிகரித்துக் கொண்டே சென்றது. இதற்கிடையில் இனியும் அமைதியாக இருப்பது நல்லது இல்லை என்று, தெரிந்த ஆட்கள் மூலம், அர்ஜுன் எங்கு இருக்கிறான், என்ன செய்கிறான் என்று, அறிந்து கொள்ளும் முயற்சியிலும், இறங்கி இருந்தான் செழியன். அப்படியே மேலும் பல தினங்கள் கழிந்திருக்க, அன்று தன் அறைக்குள் நின்று உடற்பயிற்சி செய்து கொண்டிருந்தவனின் செவியில், "இன்னும் ஒரு வாரத்தில புள்ளைக்கு கல்யாணம் வச்சிருக்கோம் மீனாட்சி அம்மா. நீங்க கட்டாத புடவை, பாப்பாங்க போடாத டிரஸ்சுன்னு கொஞ்சம் நல்லதா இருந்தா கொடுத்து உதவுங்க" என்று அவர்கள் வீட்டில் அவ்வப்போது வந்து பாத்திரம் துலக்கும் பெண்மணியின் குரல் சற்றே தயக்கமாக ஒலித்தது.  அதில் அவர்கள் புறம் கவனம் வைத்தவன், "கமலாக்கா பொண்ணுக்கு கல்யாணம் போல" என்று முனகியபடி, தன் சட்டைப் பையலிருந்து, ஆயிரம் ரூபாய் பணத்தையும் எடுத்துக் கொண்டு ...

இன்னும் பிரிக்கப்படாத பார்சலுடன், கணவன் அறைக் கதவை தட்டியவளின் தட்டலை வைத்தே அது மனைவி தான் என்று புரிந்து கொண்டவன், "கமின் கேர்ள்" என்று மட்டும் சொல்ல, சொல்லொணாத தயக்கத்தினூடு தான், மெல்ல அடி வைத்து அவன் முன்னால் சென்று நின்றாள் சிற்பி. ஏதோ கல்லூரி விஷயமாக  மடிக்கணினியில் பணி செய்து கொண்டிருந்தவன், ஒரு நொடி அவளை ஏறிட்டுப் பார்த்து, "சொல்லு கேர்ள்? என்ன விஷயம்?" என்று கேட்டுவிட்டு, மீண்டும் மடிக்கணினியைப் பார்க்க, "பிசியா இருக்கீங்கன்னா நா அப்றம் வரவா ட்ரைனர்?" என்று கேட்டாள் சிற்பி. "நா எவ்ளோ பிசியா இருந்தாலும், உனக்கு தேவைப்படும் போது, நா ஃப்ரீ தான் கேர்ள்." என்று சிறு புன்னகையை உதிர்த்தபடி, மடிக்கணினியை மூடி தள்ளி வைத்தவன், "இருந்து சொல்லுமா. என்ன விஷயம்?" என்று அவன் முன்னால் இருந்த படுக்கையை தட்டிக் காட்டினான். இப்பொழுதெல்லாம் அவன் சாதாரணமாகப் பேசும் வார்த்தைகள் கூட, அவள் மீது அவனுக்கு இருக்கும் அன்பை பறைசாற்றுவதாகவே இருக்க, இன்னுமின்னும் அவன் பால் நெஞ்சை பறிகொடுக்கத் துவங்கியவள், "நீங்க இதைப் பத்தி எதுவும் கேக்காட்டியும், இந்த...

இருவரும் எண்ணிக்கூடப் பார்த்திடாத நெருக்கமான அந்த பேருந்துப் பயணமானது, வீட்டிற்கு வந்தும் கூட அவர்களை கிறக்கத்திலே ஆழ்த்தி இருக்க, இன்னமும் ஒருவரை ஒருவர் பார்வையாலே பருகியபடி தான் தங்களை வரவேற்ற மீனாட்சிக்கு பதில் கூறினர் சிற்பியும் செழியனும். இரவு சென்னையில் இருந்து கிளம்பியவர்கள், அதிகாலை நேரம் தான் வீட்டை வந்து அடைந்ததால்,  மீனாட்சி சுடச்சுடக் கொடுத்த குளம்பியோடு, நீள்விருக்கையில் அமர்ந்து, தங்கள் இணையின் அருகண்மையும் ஆழ்ந்து அனுபவித்துக் கொண்டிருக்க, பயண விபரம் எல்லாம் கேட்டு விசாரித்துக் கொண்ட மீனாட்சியும் "சிற்பிமாக்கு யாரோ பிரண்ட் கிப்ட் அனுப்பி இருப்பாங்க போலப்பா, காலேஜ் அட்ரஸ்கு. நேத்து நைட்டு தான் வாட்ச்மேன் வந்து கொடுத்துட்டுப் போனாரு" என்று சிறிதான பார்சல் ஒன்றை எடுத்து வந்து அங்கிருந்த மேசையில் வைத்தார் மீனாட்சி. எப்படியும் கடைநிலை ஊழியர்களிடம் உண்மையை மறைக்க முடியாது என்று புரிந்ததால், கல்லூரி காவலாளி, மற்றும் சிற்றூழியம் செய்யும் சில நபர்களிடம் மட்டும், தங்கள் திருமண விஷயத்தை, முன்பே கூறி இருந்தான் செழியன். அதனால் தான் நேற்று  கல்லூரிக்கு வந்த பார்சல் நேராக செழ...

அவன் வார்த்தையில் இருந்த நேசம் அவளுக்குப் புரிந்ததா, அவனது மென்மையான அணைப்பில்  கொட்டிக் கிடக்கும் காதலை பெண்ணவள் உணர்ந்தாளா. எதுவும் தெரியவில்லை. ஆனால், இக்கணம், இந்த நிமிடம், கணவனின் அந்த இதமான அணைப்பே தன் துயரம் துடைக்கும் மருந்து போல் அவன் நெஞ்சோடு ஒண்டிக் கொண்டவள்,  அடுத்த கால்மணி நேரத்தில் தனை மறந்து உறங்கியும் போனாள். உடலும் மனமும் ஓய்ந்து போய் இருந்ததாலோ என்னவோ, பெண்ணவள் படுத்த உடன் உறங்கிப் போனாலும், சற்று முன்னர் அந்த பார்சலின் மீது படித்த வாசகமானது, அவள் கணவனின் உறக்கத்தை மட்டுமல்லாது, நிம்மதியைக் கூட பறித்து விட்டு இருந்தது. "அன்புள்ள ஸ்வீர்ட் ஹாட்டிற்கு, உன் அர்ஜுனரின் அன்புப் பரிசு" ஒரு காதலிக்கு, அவள் காதலன் எழுதி இருந்த சாதாரண காதல் வார்த்தைகள் தான். பல மாதங்கள் முன்பு, அவளை கரம் பிடிக்கும் சமயம் இருந்த மனநிலையோடே, அவன் இப்பொழுதும் இருந்திருந்தால் கூட, அவனால் அந்த வாசகத்தை சாதாரணம் போல் ஒதுக்கி இருக்க முடியுமோ என்னவோ, ஆனால் மாதங்களின் ஓட்டத்தில், அவளை தன் உயிரானவளாய் ஏற்று, அவள் நலனே தன் செயலாய் மாற்றி, அவள் மனமும் தன்னை ஏற்பதற்காய் காதல் வைத்துக் காத்திருக்கு...

           Upcoming family novel friends😍 எப்போ வரும்னு தெரியாது🙈 இப்போதைக்கு டைட்டில் மட்டும்🥰

மனைவியின் முகத்தைப் பார்த்தே அவள் கலக்கம் படித்தவனும், மற்ற மாணவர்களின் பொறுப்பை உடன் வந்த விரிவுரையாளர்களிடமும், ராமிடமும் ஒப்படைத்து விட்டு, "வா கேர்ள்." என்று சிற்பியை அழைத்துக் கொண்டு குளியலறைப் பக்கம் சென்று இருந்தான். அதுவரை ராமின் பக்கமே திரும்பி இராதவள், செழியன் சிற்பியுடன் சென்ற மறு நிமிடம், "ராம் சார், இந்த இடம் எனக்கு சுத்தமா புரியல. கொஞ்சம் சொல்லி தர்ரீங்களா?" என்று கேட்டபடி, கையில் ஒரு புத்தகத்தோடு ராம்சரணை நெருங்கி நின்றாள் யாழினி. அதைகண்டு, "ஆரம்பிச்சுட்டா" என்று பல்லைக் கடித்தவனும், "இது கொஞ்சம் முன்னதான செழியன் சார் அவ்ளோ விரிவா சொல்லி கொடுத்தாரு. அப்றம் என்ன டவுட்?" என்று பலமாக முறைத்தபடியே அவளை விட்டு விலகி நின்றான் ராம்சரண். ஆனால் அவன் முறைப்பை எல்லாம் அசட்டை செய்தவளோ, "அண்ணன் எவ்ளோ சொல்லி கொடுத்தாலும், நீங்க சொல்லிக் கொடுக்குற போல புரிய மாட்டிங்குது ராம்சார்!" என்று அப்பட்டமாகவே வழிந்தாள் யாழினி. அவள் என்ன வழிந்தாலும், சிறிதும் வளைந்து கொடுக்காதவன், "சொல்லி கொடுக்குறது புரியனும்னா, முதல்ல கவனம் படிப்புல இருக்கண...

சற்று முன்னர் பெண்ணின் கால்கள் தான் கணவன் அறையில் இருந்து வந்ததே ஒழிய, அவள் மனம் முழுதும், அவன் கூறிய வார்த்தைகளிலும், தன் கன்னம் தீண்டிய அவன் ஸ்பரிசத்திலுமே சிக்கிக் கொண்டு தவிக்க, 'இப்ப என்ன சொல்ல வர்றாங்க ட்ரைனர்? வீட்லயும் ஹஸ்பண்ட்ன்னு ஞாபகம் வச்சுக்கோன்னா என்ன அர்த்தம்?' என்று அடுத்தடுத்த நாட்களும் அதே நினைவாகவே சுற்றிக் கொண்டு இருந்தாள் சிற்பி. தோழியின் காதலுக்காக ஆரம்பித்து வைத்த கணவனுடனான நெருக்கம், தற்சமயம் அவனை தன்னவன் என்று எண்ணும் அளவிற்கு வளர்ந்து விட்டு இருக்க, இப்பொழுது எல்லாம் மீனாட்சியின் உந்துதல் இல்லாமலே அவன் மனைவி என்ற முறையில் அவனுக்குத் தேவையானவற்றை கவனிக்கத் துவங்கி இருந்தாள். அவள் ஓடி ஓடி அனைத்தும் செய்வதை கவனித்து இருந்த மீனாட்சியும், "சீக்கிரம் நான் பாட்டி ஆயிடுவேனாடி?" என்று வாயெல்லாம் பல்லாக மகளைப் பார்த்துக் கேட்க, "நானும் அப்டித்தான்மா நினைக்கிறேன்" என்று பதில் சொன்னாள் யாழினி. "புள்ளை குட்டின்னு ஒன்னு பெத்த அப்றமாச்சும் உன் அண்ணனோட யோகா அலப்பறைல இருந்து தப்பிப்பேன்னு கனவு கண்டு கெடக்கேன். நீதேன்மா வன பத்ரகாளி என் வேண்டுதலை...

இதுவே வேறு இடமாக இருந்திருந்தால், அந்த தந்தை மகளின் மோனநிலையை ரசித்தபடியே நின்றிருப்பானோ என்னவோ. ஆனால், 'என்ன நடக்குது இங்க.? சேர்மன் பொண்ணு அப்பாவ பாக்க முடியலன்னு அழுதுச்சு. இவரு போய் உடனே அவங்கப்பாவை கூட்டிட்டு வர்றாரு. இப்ப ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து, தப்பு பண்ணிட்டேன்னு அழுறாங்க. என்னதான் நடக்குது இங்க? அப்பாவுக்கும் பொண்ணுக்கும் இடையில் இவரு என்ன தூது? யாழி சொன்னப்போல ரெண்டு பேருக்கும் உண்மையிலேயே சம்திங் சம்திங் இருக்குமோ?' என்று மூவரையுமே மாறி மாறிப் பார்த்திருந்த ராமின் பார்வையில், லேசாக தொண்டையைச் செறுமி, வேதாவிடம் சென்றவன், "இன்னிக்கு சிற்பிக்கு முக்கியமான பரீட்சை சார். அவளுக்கு ப்ளெஸ் பண்ணி எக்ஸாம்கு அனுப்புங்க" என்று மட்டும் கூறினான் செழியன். அதில் தன்னை தேற்றிக் கொண்டவரும், "என்ன எக்ஸாம்டா?  நல்லா படிச்சிருக்கியா?" என்று மகளின் தலை வருடிக் கேட்டவர், தன் சட்டைப் பாக்கெட்டில் கையை விட்டு எதையோ தேடினார். ஆனால் அவர் தேடிய அந்த பொருள் அவரிடம் இல்லாது போக, சட்டென்று தன் சட்டையில் இருந்த ஒரு பேனையை எடுத்து வேதாவிடம் கொடுத்தவன், "இதை கொடுத்து வாழ்த்து...

செழியன் சிற்பியிடம் அன்று நடந்து கொண்ட விதத்தில்,  அடுத்தடுத்த நாட்களிலும் சிற்பியை ஏதோ ஒரு காரணத்தை சொல்லி ராம்சரணுடன் நிற்கும் செழியனிடம் பேச அனுப்பி வைத்தாள் அவன் தங்கை. கல்லூரியில் மட்டும் அப்படிச் செய்தால் அண்ணன் விடாக்கண்டன் கண்டு பிடித்து விடுவான் என்று வீட்டிலும், தாய் அண்ணனுக்குச் செய்ய சொல்லும் வேலைகளை சிற்பியைத் தான் செய்ய வைத்தாள். அதைப்பார்த்து மீனாட்சி ஏன்டி என்று கேட்டதற்கும், "உனக்கு உன்னோட பேரப்புள்ளைய பாக்கலாம் ஆசை இல்லியாமா?" என்று அவர் வாயும் அடைத்து இருக்க, "இதெல்லாம் ஒர்க் அவுட் ஆகுமாடி உன் அண்ணன்கிட்ட?" என்று சந்தேகமாய்க் கேட்ட மீனாட்சியும், இத்தனை தினங்கள் அவர்களை எப்படி சேர்த்து வைப்பது என்ற யோசனையில் இருந்தவர், இப்பொழுது மகளின் வழியையே பிடித்துக் கொண்டு, இருவருக்குமான நெருக்கத்தை இன்னுமின்னும் அதிகப்படுத்த முயன்றார். யாழினியைப் பொருத்தவரையில், இந்த விளையாட்டு, ஒரு கல்லில் இரு மாங்காய் அடிப்பது போலத்தான். சிற்பியை வைத்து தன் காதல் நிறைவேறாது போனாலும், சிற்பிக்கும் செழியனுக்குமான  நெருக்கத்தில் அவர்களின் திருமண வாழ்வாவது அடுத்த கட்டத்திற்குச்...