🌼JNisha Theen Novels🌼ஜெநிஷா தீன் தமிழ் நாவல்கள் தளத்தில் காதலின் கதைகளை வாசித்து மகிழுங்கள்.

சிற்பியின் பட்டப் படிப்பை முன்னிட்டோ, அல்லது  இனியும், யாரும் அவளை தவறாகப் பேச இடம் கொடுக்கக் கூடாது என்று எண்ணினானோ, தங்களின் திருமண விஷயம், அவர்கள் கல்லூரி வட்டத்திற்கு மட்டுமல்லாது, இருவரின் தோழ தோழியர் வட்டத்திற்கும் கூட இப்போதைக்குத் தெரிய வேண்டாம், என்று செழியன் அழுத்தமாகவே கூறி விட்ட நிலையில், கழுத்தில் மறைத்து அணிந்திருக்கும் தாலிச் சரடு தவிர்த்து, பிறந்த வீட்டில் எப்படி இருந்தாளோ, அதேபோலத்தான் புகுந்த வீட்டிலும் உலா வந்து கொண்டிருந்தாள் சிற்பிகா தேவி. இன்னும் சரியாகச் சொல்ல வேண்டுமென்றால், அவள் பிறந்த வீட்டில் இருந்ததை விடவும், இங்கு தோழியே நாத்தியாகிப் போன மகிழ்ச்சியோடு, தோழிக்கும் மேலான பாசத்தைக் கொட்டும்  மாமியாரோடும், கண்களில் கனிவும் குரலில் கண்டிப்புமாகத் தன்னை வழி நடத்திச் செல்லும் ஆசிரியக் கணவனோடும், அவளின் நாட்கள் மகிழ்ச்சியாகவே சென்று கொண்டிருக்கிறது என்று சொன்னால் அது துளியும் மிகையில்லை. அந்த ஆசிரியன், கணவனாக அவதாரம் எடுக்கும் சமயமும், இதே அன்போடு அவனை ஏற்பாளா பெண்ணவள்? தாயும் மகனும் செய்யும் அலப்பறையில், சிரிக்கவும் முடியாமல், சிரிப்பை அடக்கவும் முடியாமல்...

அந்தி வானம் மஞ்சள் பூசி இருந்த அழகான மாலைப் பொழுதில், பூக்களும் பழங்களும் நிறைந்து இருந்த சோலையை ஒட்டி சிறிதான நீரோடை ஒன்று ஓடிக்கொண்டு இருக்க, ஓடையின் இந்தப்புறம் நின்றிருந்த பெண்ணவளோ, அவ்வோடையை எப்படிக் கடந்து அந்தப்புறம் செல்வது என்ற யோசனையில் இருந்தாள். ஓடையின் அந்தப்புறம் தான் அந்த அழகிய பூக்களும், அழகு மிகும் சோலையும் இருக்க, எப்படியாவது ஓடையைக் கடந்து, சோலைக்குள் நுழைந்து விட வேண்டும் என்ற தீவிரம் தான் பெண்ணில். ஆனால் ஓடையின் ஆழமும் அகலமும் எப்படி என்று அறிந்திராத நிலையில், காலை மெதுவாக நீருக்குள் வைப்பதும், பின் பயந்து போய் எடுத்து விட்டு, யாரும் உதவிக்கு வர மாட்டார்களா என்று சுற்றியும் முற்றியும் பார்ப்பதுமாய் துப்பட்டாவின் நுனியை எடுத்து வாயில் வைத்துக் கடித்துக் கொண்டிருந்தாள். அச்சமயம் சரியாக, கம்பீரமான ஆண் உருவம் ஒன்று மெல்ல நடை போட்டு அவளை நெருங்கி வந்து, "நா கூட்டிட்டு போறேன் வர்றியா?" என்று அவளை நோக்கிக் கையை நீட்டியது. ஓரளவு இருட்டி விட்ட சூழ்நிலையால் அந்த ஆணின் முகம் சரியாகப் புலப்பட வில்லையானாலும், அக்குரல் நன்கு பரிச்சயமானதாகவே இருக்க, சிறு தயக்கத்தினூடே அ...

பூக்களும், பொழுதுகளும் புலரும் விடி காலை வேளையதில், காஞ்சிபுரப் பட்டுக்களும் அதற்குத் தோதான அணிமணிகளும் பூட்டி, மாலையும் கழுத்துமாக, செழியனும், சிற்பியும் எதிரெதிரே நின்று இருக்க, சில நொடிகள் முன்னர் தான்,செழியனின் கரத்தால் கட்டப்பட்டு நெஞ்சை தொட்டு உரசிக் கொண்டிருந்த தாலியானது, பெண்ணின் வெண் சங்குக் கழுத்தில் சன்னமாக வீற்றிருந்தது. மணமக்களைச் சூழ்ந்து இருந்த உறவுகளின் ஆசியால், அட்சதைப் பூக்களும், மஞ்சள் கலந்த அரிசிகளும், இருவரின் தலையிலும் அங்கங்கு காட்சி தர, "அப்டியே வகிட்டுக்கும் மாங்கல்யத்துக்கும், திலகமும் வச்சிடுங்கோ" என்ற ஐயரின் கூற்றில், ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சை இழுத்து விட்டு, சிறிதளவே குங்குமத்தை எடுத்து, மாகல்யத்தில் வைத்து விட்டவன் அவளின் பின் தலையையும் சுற்றி வந்து, வகிட்டிலும் வைத்து விட்டான். அத்தனை நேரமும் அவனுக்கு எதிரே இருந்த பெண்ணவள், இக்கணம் அன்னிச்சையாகவே அவன் தோள் உரசும் நெருக்கத்தில் வந்து விட்டிருக்க, கண நேரமே தோன்றி மறைந்த அந்த இனம் புரியாத உரசலில் ஒருவரை ஒருவர் ஏறிட்டுப் பார்த்தனர். அப்படி பார்த்துக் கொண்ட விழிகளில், பெண்ணின் விழிகளில் மட்டும், சில தினங்கள்...

ஆழ்கடலில் மூழ்க இருக்கும் நிலையில், உயிருக்குப் போராடி களைத்துப் போயிருக்கும் ஒருவருக்கு, கட்டையோ கம்போ கிடைத்தால் எப்படிப் பற்றிக் கொள்வார்களோ அப்படித்தான் இருந்தது செழியனின் கரத்தைப் பற்றி இருந்த வேதாச்சலத்தின் கைப்பிடி அழுத்தம். அவனின் பதின் பருவ வயதிலிருந்து கம்பீரமாகவும், சில சமயங்களில் கனிவாகவும் கேட்டுப் பழகி இருந்த வேதாச்சலத்தின் குரலும், இன்று வெகுவாக கலங்கி விட்டிருக்க, "என் பொண்ண, என் பொண்ண, நீ நீ கல்யாணம் பண்ணிக்கிறியாப்பா?" என்று தழுதழுத்த குரலில் கேட்டவரின் வார்த்தைகளை ஒரு நிமிடம் நம்பக்கூட இயலவில்லை செந்தமிழ்ச் செழியனால். அவனுக்கும் மேலான அதிர்ச்சியிலும் கலக்கத்திலும், "ப்பா..." என்று சிற்பிகாவும் அலறி இருக்க, அவர்களை முழுதாக அதிரக்கூட விடாமல், மென்மேலும் அவன் கையை இறுக்கிப் பற்றியவர், "எந்த ஊரு, உறவு முன்ன என் பொண்ணோட மானமும், என்னோட மரியாதையும் சந்திக்கு வந்துச்சோ அந்த ஊரு முன்னவே என் பொண்ணுக்கு ஒரு நல்ல வாழ்க்கை அமையனும் செழியா. அதுவும் இப்போவே!" என்று அவனை மென்மேலும் அதிர்ச்சியின் உச்சிக்குத் தள்ளி இருந்தார். அதைக்கேட்டு, "சா சார், ...

வாசிக்க விரும்பும் அத்தியாயத்தை சொடுக்கவும்👇 நூலகம் -1 நூலகம் -2 நூலகம் -3 நூலகம் -4 நூலகம் -5 நூலகம் -6 நூலகம் -7.1 நூலகம் -7.2 நூலகம் -8.1 நூலகம் -8.2 நூலகம் -9.1 நூலகம் -9.2 நூலகம் -10.1 நூலகம் -10.2 நூலகம் -11.1 நூலகம் -11.2 நூலகம் -12.1 நூலகம் -12.2 நூலகம் -13.1 நூலகம் -13.2 நூலகம் -14 நூலகம் -15 நூலகம் -16.1 நூலகம் -16.2 நூலகம் -17.1 நூலகம் -17.2 நூலகம் -18.1 நூலகம் -18.2 நூலகம் -19.1 நூலகம் -19.2 நூலகம் -20.1 நூலகம் -20. 2 கிண்டில் மற்றும் பிற லிங்குகள்

இங்கு அவளுக்கு மேல் அவள் தந்தையும் அவமானத்தில் குன்றி, கைகால்கள் எல்லாம் விரைத்துப் போய் அமர்ந்திருக்க, ஆவுடை பேசிய வார்த்தைகளை அதற்கு மேல் கேட்க இயலாமல், "அடச்சீ நிறுத்து! நீ பெரிய அரசியல்வாதியா இருந்தா எங்க வீட்டுப் பொண்ணை என்ன வேணா பேசுவியா? இதுக்கு மேல ஒரு வார்த்தை பேசினா, ஒருத்தன் கூட உயிரோட வீட்டுக்குப் போக மாட்டிங்க" என்று அங்கிருந்த கரும்புக் கட்டு ஒன்றை ஓங்கிக் குத்தினான் செழியன். தான் மிகுந்த மதிப்பும் மரியாதையும் வைத்திருக்கும் வேதாவையும், அவர் மகளையும் ஆவுடை பேசிய பேச்சில், அமைதியே உருவான செழியனின் பொறுமையே எல்லையைக் கடந்தது. ஆவேசமாக அவன் குத்திய அந்தக் குத்தில், கரும்புக்கட்டில் இருந்த பாதிக்கும் மேலான கரும்புகள்  இரண்டிரண்டாக ஒடிந்து நாலாபுறமும் தெறித்து விழுந்தது. அதைப்பார்த்து சற்றே நிதானித்த ஆவுடை, "என்னய்யா அந்தப் பெண்ணுக்காக அவ அப்பாக் கூட இவ்ளோ துடிக்கல. ஆனா உன் சத்தம் பலமா இருக்கே. என்னய்யா விஷயம்? உன்னையும் மயக்கிட்டாளோ அந்த சின்னக் குட்டி?" என்று ஒரு மாதிரியாகக் கேட்டார். அதைக்கேட்ட சிற்பி, "அய்யோ" என்று காதுகள் இரண்டும் மூடிக் கொள்ள...

கோவிலில் சாமி தரிசனம் முடிந்து, அனைவரும் பொங்கல் வைக்கவும் ஆயத்தமாக, இங்கே யாழினிக்கோ, உள்ளம் படபடக்கத் துவங்கியது. அர்ஜுனை பேசி அனுப்பி விட்டு வருகிறேன் என்ற சிற்பி இன்னும் வரும் தடயமே இல்லாததால், அவளது பெற்றோரோ, அல்லது தன் அண்ணனே கூட அவளைப் பற்றிக் கேட்டால் என்ன சொல்வது என்ற பதட்டத்தில், இடித்துக் கொண்டிருந்த மண்ட வெல்லத்தை  நாலாபுறமும் சிதற விட்டுக் கொண்டிருந்தாள் யாழினி. "ஏய் யாழி, என்னடி ஆச்சு உனக்கு. ஏன் வெல்லத்தை எல்லாம் இப்டி சிந்த விட்டுட்டு இருக்க? உனக்கு இடிக்க நோவுச்சுன்னா, கீதாட்ட  கொடு. சக்கரப் பொங்கல, மண் பொங்கலா ஆக்கிறாத" என்று கடிந்தவர், அப்பொழுது தான் அவர்களுடன் சிற்பி இல்லாததையும் கவனித்து அவளைப் பற்றிக் கேட்டார் மீனாட்சி. அதில் யாழினியும், கீதாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொள்ள, "அவ அவ, ஹான், அவ வேதா அங்கிள் கூப்பிட்டாங்கன்னு கொஞ்சம் முன்ன தான் போனாம்மா" என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் பொழுதே, "ஏம்மா யாழினி, சிற்பி எங்கமா? அவங்கப்பா கூட்டிட்டு வரச் சொன்னாங்க" என்று கேட்டுக் கொண்டு அவர்களை நெருங்கினார் சுசீலா. "என்ன சொல்றீங்க ச...

இத்தனை நேரம் கூட்டத்தினுள் இருந்ததில் பெரிதாகத் தெரியாத அவர்களின் நெருக்கம், இப்பொழுது அங்கிருந்த உறவுகள் சிலரின் கண்களை விரிய வைத்தது. அச்சமயம் அவர்களைக் கடந்து சென்ற பெரியவர் ஒருவர், "என்ன சிப்பிமா. ஆரு இந்தப் புள்ள? ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து எங்கடா போறீங்க?" என்று கேட்டதில் மிகவுமே பதறித்தான் போனாள் சிற்பிகா. "அது, அது, அது வந்து பாட்டி. இவரு எங்க காலேஜ்ல படிக்கிற சீனியர் தான். திருவிழாக்கு வந்தவங்க, இங்க டீ கடை எங்க இருக்குன்னு கேட்டாங்க. அதான் கூட்டிப் போறேன்" என்று திணறியவாறு பதில் சொன்னாள். "டீ கடையா? நம்ம சண்முகம் கடை இருக்குல்ல. நான் வேணா அந்தத் தம்பிக்கு காட்டறேன்? நீ எதுக்கு இந்த வெயில்ல அலையிரவ?" என்று அந்த பாட்டி அர்ஜுனோடு செல்ல முயல, "இல்ல, பரவாயில்லை பாட்டி. நானே காமிச்சுக் கொடுக்குறேன். உங்களுக்கு எதுக்கு வீண் சிரமம் உங்களை கோவில்ல அத்தை வேற தேடிட்டு இருந்தாங்க" என்று ஏதேதோ சொல்லி அவரை அனுப்பி விட்டுத் திரும்பியவள், "அய்யோ சீனியர், சொன்னேனே கேட்டிங்களா? இப்ப பாருங்க சுந்தரி பாட்டியே ஒரு மாதிரி பாத்துட்டு போறாங்க. நம்மளை தப்பா நி...

திருவிழாக் கூட்டத்தில் அர்ஜுனைப் பார்த்ததும், சிற்பிக்கு சில நொடிகள் கையும் ஓடவில்லை, காலும் ஓடவில்லை. 'அர்ஜுன் இங்கே எப்படி?' என்று திருவிழாவில் தொலைந்த சிறு பிள்ளையென மலங்க மலங்க விழித்து நின்றாள் சிற்பிகா தேவி. கூடவே, 'உடல்நிலை வேறு சரியில்லாமல் இருந்ததே!' என்று அவன் மருத்துவமனையில் இருந்ததும் ஞாபகம் வந்து, "இப்பொழுது சரியாகி விட்டதா என்ன? இல்லையே இரண்டு தினங்கள் முன்னர் கூட, இரண்டு விரல்களும் மரத்துக் கிடப்பதாய் கீதா சொன்னாளே! அதற்குள் ஏன் இப்படிக் கிளம்பி வந்தான்? என்னை, என்னைப் பார்க்கவா?' என்றெல்லாம் அவள் சிந்தனையும், கேள்விகளும் எங்கெங்கோ சென்று கொண்டிருக்க, அங்கே கூட்டத்தில் இருந்த அர்ஜுனும் அதற்குள் மாயமாக மறைந்து இருந்தான். ஒரு கணம் அர்ஜுன் வந்தது கனவோ என்று எண்ணும் வண்ணம், அவன் நின்ற சுவடே இல்லாமல் போனதில் சுற்றியும் முற்றியும் தேடியவள், "நான் இங்க இருக்கேன் ஸ்வீட் ஹார்ட்" என்று காதோரம் கிசுகிசுத்த குரலில் விதிர் விதிர்த்துத் திரும்பினாள். அவளைப் பார்த்து அழகாகக் கண்ணைச் சிமிட்டியவன், "நீ பாட்டுக்கு என்ன தனியா தவிக்க விட்டு இப்டி கோவி...